nowości oswojone

Kończy się drugi tydzień odkąd dzieciaki ruszyły na swoje ścieżki edukacyjne.
Na razie odpukuje w niemalowane( kurcze gdzie ja mam jakiś kawałek nie malowanego drewienka) spokój.Dziś Olo, wrócił do domu z kolegą ze szkoły, słodki widok jak dwóch szalonych chłopaków chichrają i malują te przeklęte szlaczki a przy nich kręci się ten mały szczebiot i opowiada co jadła w przedszkolu.
Pierwsza klasa wcale nie jest powtórka z zerówki, jak wieszczą czasem, Olo ma zadania domowe, ma obowiązek spakowania się na kolejny dzień, musi wiele rzeczy zapamiętać.
Prowadzone są przez cały wrzesień, w każdy poniedziałek takie sprawdzania indywidualne dziecka co potrafi, gdzie ma braki, zaowocuje to skierowaniem niektórych  dzieciaczków na zajęcia wyrównawcze.
Są już małe klasowe aferki, kształtują się zalążki nowych znajomości Oli jak mówi '' sprawdza'' nie wiem co ten boroczek sprawdza, ale okey jego prawo z kim chce się bawić,spędzać czas a  z kim mniej.
A u Hani szał, uwielbia to swoje przedszkole, sama zapisała się  na leżakowanie bo ona chce się w piżamkę przebierać, biegnie do Pań jak do najbliższych cioć, to rozkoszne.
Jednak dziś rano byłam świadkiem sceny dla mnie smutniej otóż malutką dziewczynkę bo jeszcze nie ma 3 lat ( rozmawiałam na zebraniu z jej mamą) odprowadzała mama i babcia.
Babcia maluszka była tak bezwzględna w wyrażaniu opinii i w gestach, a przecież to dopiero drugi tydzień, malutka potrzebuje czasu, dorosły przecież też w wielu sytuacjach życiowych potrzebuje czasu, wsparcia a nie słów ''ale z ciebie beksa'' czy ''zobacz jaka tamta dziewczynka jest ładna, ty jesteś brzydka bo ryczysz''. Jakoś mam przeczulice na takie sprawy, babcia, ta od rozpieszczania a tu taka forma '' pieszczot''.
Życzmy tej małej istotce żeby każdy kolejny dzień był łatwiejszy i żeby ta mała śliczna buźka była już pogodniejsza.
Dodaje takie jeszcze wakacyjne filmiki ku pamięci ku radości.