Matki na Matki

Byłyśmy w teatrze, nic nad zwyczajnego pomyślicie, ale to było nad zwyczajne bo my byłyśmy same, dwie matki w roli publiczności, kobiet, dziewczyn.
W samochodzie tyle miejsca, i tyle zdań do końca wypowiedzianych, nie przerwanych żadnym, mama a zrobisz nam namiot, czy jesteśmy głodni.
Jak dwie licealistki w malutkich żakiecikach wpadłyśmy do mamuśki mojej na kawkę, ona nam mówi '' bawcie się dobrze'' jak kiedyś, jak przed imprezą czy wyjściem ze znajomymi.Kolejne zdanie zawsze wtedy wypowiadane już nie padło, zdanie o powrocie zbyt późnym już nie dla nas.
Siedzimy na małym gzymsie za plecami lustra ogromne, wkoło ludzie wirują spokojni, eleganccy pachnący, cicho rozmawiamy a ja boje się w to lustro co za plecami spojrzeć bo zobaczę że to jednak kobieta nie dziewczyna tu siedzi. Kurtyna w górę i szok, o matkach, o dzieciach , odpycha, obraża, starszy, bawi,zmusza do myślenia, porusza.Co jakiś czas głowy do siebie odwracamy, bo czy tak to będzie?
Kurtyna w dół, salwy braw, kwiaty, wypieki na twarzach, pewne niedowierzanie, mocne to było i dobitne, ale najgorsze że możliwe.
Wychodzimy chłodne powietrze studzi głowy, na sałatkę, tak na sałatkę przecież musimy do końca, do dna wykorzystać to, że takie same jesteśmy.
W tle jazz, wkoło miasto, moje rodzinne tętni, młoda kelnerka w kabaretkach przynosi zamówienie, mówimy, jakby mocniej i szczerzej choć zwykle szczere, jest czas, nawet się wzruszamy.
I dom, pobiegała kilka schodów przeskoczyła z winkiem w dłoniach, ja radio na głos i też już myślę o nich.
Cicho zaglądam Hanuś śpi, odsłaniam jej buziunie bo włoskami cała otulona, Olo z Krzysiem razem ''jesteś mamo, a my byliśmy na pizzy i na rynku i w berka się bawiliśmy, a fajnie tam było gdzie byłaś? I pizza Twoja ulubiona z ananasem jest''.
Nic nie powiem zjem, nie powiem ze przed chwila sałatkę z tym ananasem jadłam i nijak na niego ochoty nie mam.