rok w rok

U Nas po świętach, kilka dni przerwy i kolejny powód do świętowania, urodziny mamy.
Ona wprawdzie udaje że taki dzień nie istnieje, życzenia przyjmuje zawsze z fochem, bo jak to kolejny rok?
Chcieliśmy spotkać  się razem, ale tak coby mamuśka nic nie szykowała, bo naprawdę przygotowanie świąt jest wysiłkiem i chcieliśmy jej go oszczędzić. Dlatego spontanicznie skrzyknęliśmy się wczoraj u rodziców, ktoś przyniósł ciacho, ja stworzyłam sałatkę, a mama, mama i tak zakasowała nas jak zwykle bo choć zupełnie nie przygotowana podała nam gulasz z kaszą, marchewką z groszkiem i ogórkami po kozacku, i jak ta kobieta to zrobiła że szykowała dla dwojga a my wszyscy swoją porcje dostaliśmy?
Rozmowy były a co, i ta nasza mama taka troszkę z foszkiem na cały świat tym razem na świecznik wzięła fryzjerów oraz pielęgniarzy, i opinię swą wygłaszała jakoby nie są to zawody dla mężczyzn, że kobiety kochają być chwalone i taki fryzjer to co nie na obcina to nachwali, i tak każdy podjęty temat na swoja modłę przerobiła hahahah.
Gdy już do domu jechaliśmy zadzwoniła, dziękując i mówiąc jak wspaniale było że tak rodzinnie ciepło, że tak fajnie bo Asia to ciacho i my te sałatkę i że o niej myślimy, ach nadążyć za nią, nie ma szans.

Ps. dziś ktoś podjął ważną decyzje, taką co jak mały kamyczek w bucie dwa lata uwierał, aż był tak nieznośny że trzeba było coś zmienić. Decyzja wpłynie na całą rodzinę, zburzy pewnie jakiś ład, będzie wymagała poświeceń i wiary cel. Ale mam wrażenie że była trafna, bo wypływała z odruchu serca nie z wyrachowania, życzmy wiatru w żagle i sami także szukajmy odwagi do podejmowania ważnych decyzji bo gdy człowiek stoi w miejscu to się cofa. Każdy ma swoją dawkę soku z cytryny do wypicia.