Walczą o czerwoną kredkę, choć Hania ma ich z pięć, o kamyk do pomalowania, o to kto ma więcej herbaty w kubku.
Kłótnie o bzdurki potrafią zakończyć się, bekiem tak donośnym i przeszywającym, że dziwię się iż dotąd sąsiedzi, nie donieśli na nas mopsowi.
Teraz, po długim pobycie w domu ruszyli do szkoły i przedszkola, to wspaniałe magiczne miejsca jeżeli chodzi o ich relacje, bo wchodzą w inne grupy i maja czas za sobą zwyczajnie zatęsknić, mają też tematy do omówienia, co jedli z kim się bawili, jakieś pośmiewujki z rzeczy dla mnie abstrakcyjnych.
Rano najpierw jedziemy do szkoły z Olem, tam woła swoja małą siostrzyczkę do szatni i gdy nikt nie widzi, unosi ją pod pachami i daje jej buziaka, widok jedyny to wiadomo.
Ostatnio w przepływie czułości powiedział- Hania masz śliczną sukienkę, na to Hania z lekką nutą wyniosłości w głosie - to jeśt śpódniczka
Hahahaha urocze ''to jest spódniczka'' :)
OdpowiedzUsuńZapraszam do mnie :) KLIK
no urocze, mocno ściskam:)
Usuńtak to prawda kiedy Matek idzie do przedszkola a Arek zostaje w domku a potem Mati wraca zdecydowanie mniej sie kłucą niż jak sa długo razem cos w tym jest i nie tylko u Ciebie chyba wszędzie
OdpowiedzUsuńWidzę że nie tylko u mnie ciuchcie samochodowe są :D
tak coś w tym jest i wiesz co Olguś to Fantastyczne że gdzieś tam są małe bąki które mają tak samo jak moje
UsuńOj, tak jak dobrze, kiedy wszystko toczy się starym rytmem. Niezły korek na ostatnim zdjęciu :)
OdpowiedzUsuńkorki na razie mu się podobają bo nie musi w nich stać, pozdrawiam
UsuńFajne masz te dzieciaczki :-).
OdpowiedzUsuńOj tak, jak za dużo czasu spędza ze sobą rodzeństwo, to spięcia coraz częstsze i zmęczenie swoim towarzystwem. I tak może być aż do osiemnastki, bo z wiekiem pojawiają się nowe rzeczy, o które trzeba się kłócić :D
OdpowiedzUsuń