Talentów, też aż tak wiele naliczyć nie można, no pewnie jakiś by się znalazł, ale żaden wybitny, żaden powalający.
Usposobienie też zwykłe jak dobrze to szczęśliwy, jak źle to cierpienie i żal.
A tu widzi że bohaterem jest.
Bo gdy małe przy tupta i ramionkami od szlochu potrząsa i wydaje się że żadna siła lawiny łez nie powstrzyma.
Ten sam człowiek niezbyt mądry i niezbyt piękny, przytuli powie że wszystko będzie będzie dobrze, to małe ramionka uspokajają się szybko a w oczkach nie ma już łez tylko uczucie wielkie.
I tak dla świata może pył marny, ale dla dwóch mini osóbek cały świat.
I to jest wyjątkowe.
OdpowiedzUsuńoj jest :)
UsuńI to jest wspaniałe.
OdpowiedzUsuńSłodkie zdjęcia. <3
http://mybeautifuleveryday.blogspot.com
cmokam Izuś :)
Usuńtak niewiele do szczęścia nam trzeba
OdpowiedzUsuńtylko wciąż i wciąż musimy sobie o tym przypominać
Usuń