wychodzi w praktyce

Gdy byłyśmy licealistkami, chciałyśmy mieć chłopaka jak Brad Pitt z  Wichrów namiętności.
Szalonego, dzikiego, romantycznego i niebezpiecznego. Mógł być też jak Leo z Titanica poświęcający swoje życie dla ukochanej, tak bardzo nie cierpiałyśmy Kate za to że to ona ocalała, prowadziłyśmy długie i wredne dysputy dotyczące tego, że gdyby była szczuplejsza zmieściliby się oboje.
   Mijały lata, każda ma swojego rycerza i okazuje się że podziwiane cechy na nic dziś, owszem Krzyś imponował mi tym że jeździł szybko na motocyklu, dziś boje się o niego za bardzo.
Dziś budzi we mnie szacunek, zalew uczuć i podziw i wielkie WOW gdy mąż,  jak taki typowy facet, zbije coś, pomaluje, naprawi, ukoi łzy gdy zmywarka umrze, pogmera w niej klnąc jak szewc ale efekt jest, znów spokojny jednostajny szum mytych naczyń.
Ostatnio zastał mnie w piwnicy z obłędem w oczach, gdyż moja pralka nadmienię druga pralka nie chciała się otworzyć, podszedł, powiedział nie wiem co, jakieś nie cenzuralne zaklęcia  i cyk wszystko gra.
Potrafi zrobić dzieciom z kija najlepsza zabawkę świata, potrafi ze starego rowerka który już czekał na wywózkę z gabarytami, zrobić nowy wymarzony akuratny rowerek dla księżniczki.
 Może by tak film jakiś nakręcili o tych naszych prawdziwych z kosiarkami czy młotkami w dłoni, już kupuje bilet.

ładna ona, ale to jeszcze nie to

 

Hania i Zosik, małe psipsiaciółki 

Godzinny leśny spacer, powietrze Łękawickie zaostrza apetyt chleb z jajkiem z pobliskiego sklepu ugotowanym na piecu z fajerkami, dobrze że sobie palców nie poodgryzali hihi

Nasze ogrodowe a zapach babciny