piękne to nasze święto

Mojej- ja i bracia
Teściowej -My
 Mi- one
Piękny dar pierwszy dyplom akurat dziś, tak bardzo bał się publicznego występu choć wiersz, intonacje, gesty, miał opanowane do perfekcji.
Radość zatrzepotała mną, duma. I ta burza, wracaliśmy w największej ulewie, z moim syneczkiem śmiałam  się w głos choć tusz gryzł w oczy tak bardzo, tak mocno tuliłam torbę w której schowany był dyplom, żeby deszcze go nie zniszczył, Olo powiedział '' uwielbiam jak tak się śmiejesz''.
Jestem mamą i moje święto dziś to te drobiazgi, to te czułe gesty, to ta brudna buzia małej baletnicy, to dłubanie słonecznika z drugą mamuśką która tez zakręcona jak słoik na punkcie swoich bąków.
I usłyszane słowa o tym jak to matka miała napisać czego oczekuje od córki, a potem skreślać rzeczy z których mogłaby zrezygnować, okazało się że została jedna rzecz, z której zrezygnować nie potrafiła, może to banał ale pozostało tylko, zdrowie.

Poniżej migawki weekendu, urodzinki Zuzinka mojego, chrześnicy cudnej, małej damy i nasz pobyt nad jeziorem w mieście Paprocany naprawdę dają możliwość na poczucie choć na moment mazurskiego klimatu.