15 października 2013

Docenić

Docenić takich,co od progu witają, pyszny rosół na stół wjeżdża i swojski kurak, sałatka bez zadęcia żadna tam Francja elegancja, pomidorki ze śmietaną
Kawa w kubkach każda w innym
Kolacja, bigos taki ze do tej pory mnie kręci w brzuszysku, a nie tam jakieś wydumane nie wiem co
Atmosfera domu prawdziwego, prostota i szczerość, zamiast Egiptów i Majorki, ziemia sandomierska ukochana.
Mocny uścisk na do widzenia i torba jabłek oraz orzechów, przywieźli sami, zbierali sami, nawet do skupu cześć zawieźli  a za to bilety wstępu do Bałtowa dzieciom kupili.
Ja o takich znajomych proszę i za takich dziękuje



mój super zakup w promocji za 25 zet jupi


13 komentarzy:

  1. I ja również! Takich ludzi nazywam z ziemi:) Prawdziwi, stąpający. Śpiew na ustach i pięścią walnąć potrafią (w stół)! To życzę Tobie takich jak najwięcej!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. to jak oni i Tobie w duszy grają, to ja i Tobie :)

      Usuń
    2. yhmm czuje, czuje hihihi, dobrej nocy, niepospolita kobito

      Usuń
  2. pamiętam takie czasy, gdy na weekend czekało się z ciastem i innymi wyjątkowymi smakołykami tylko po to, by radośnie pobyć ze sobą, dziś każdy 15 razy się zastanawia, czy ma czas, ochotę, pieniądze i czy zwyczajnie chce mu się podnieść cztery litery... Szkoda, staliśmy się a'la Niemcami pod tym względem, ale na szczęście są od tej niefajnej obecnie reguły wyyyyjątki... Pozdrawiam i czuję ten klimat, który opisałaś...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. on tam był, i jakoś mam wrażenie że to nie minie, bo to co napisałaś to sama prawda, u nas apogeum niedoczasu ale trzeba takiego resetu i choćby nawet przy świecach bo rachunki nie zapłacone, przy paluszkach i podróbie coli warto hahah. witam i pozdrawiam

      Usuń
  3. Oj tak, to jest właśnie prawdziwa wartość. Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  4. Takich ludzi jest niestety coraz mniej:(

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. i właśnie dlatego warto o nich pisać, pozdrawiam:

      Usuń
  5. Ciężko takich znaleźć, ale szukać warto!

    OdpowiedzUsuń
  6. łezkę pod powieką poczułam

    OdpowiedzUsuń